潍县署中寄舍弟墨第一书

拼音版、注音及读音

　　 dú shū yǐ guò mù chéng sòng wèi néng，zuì shì bù jì shì。

　　读书以过目成诵为能，最是不济事。

　　 yǎn zhōng liǎo liǎo，xīn xià cōng cōng，fāng cùn wú duō，wǎng lái yìng jiē bù xiá，rú kān chǎng zhōng měi sè，yī yǎn jí guò，yǔ wǒ hé yǔ yě?qiān gǔ guò mù chéng sòng，shú yǒu rú kǒng zǐ zhě hū?dú yì zhì wéi biān sān jué，bù zhī fān yuè guò jǐ qiān bǎi biàn lái，wēi yán jīng yì，yù tàn yù chū，yù yán yù rù，yù wǎng ér bù zhī qí suǒ qióng。suī shēng zhī ān xíng zhī shèng，bù fèi kùn miǎn xià xué zhī gōng yě。dōng pō dú shū bù yòng liǎng biàn，rán qí zài hàn lín dú ē páng gōng fù zhì sì gǔ，lǎo lì kǔ zhī，pō sǎ rán bù juàn。qǐ yǐ yī guò jí jì，suì le qí shì hū!wéi yú shì nánzhāng suī yángzhāng fāng píng，píng shēng shū bù zài dú，qì wú jiā wén。

　　眼中了了，心下匆匆，方寸无多，往来应接不暇，如看场中美色，一眼即过，与我何与也？千古过目成诵，孰有如孔子者乎？读《易》至韦编三绝，不知翻阅过几千百遍来，微言精义，愈探愈出，愈研愈入，愈往而不知其所穷。虽生知安行之圣，不废困勉下学之功也。东坡读书不用两遍，然其在翰林读《阿房宫赋》至四鼓，老吏苦之，坡洒然不倦。岂以一过即记，遂了其事乎！惟虞世南、张睢阳、张方平，平生书不再读，迄无佳文。

　　 qiě guò zhé chéng sòng，yòu yǒu wú suǒ bù sòng zhī lòu。jí rú shǐ jì bǎi sān shí piān zhōng，yǐ xiàng yǔ běn jì wèi zuì，ér xiàng yǔ běn jì zhōng，yòu yǐ jù lù zhī zhànhóng mén zhī yàngāi xià zhī huì wèi zuì。fǎn fù sòng guān，kě xīn kě qì，zài cǐ shù duàn ěr。ruò yī bù shǐ jì，piān piān dōu dú，zì zì dōu jì，qǐ fēi méi fēn xiǎo de dùn hàn!gèng yǒu xiǎo shuō jiā yán，gè zhǒng chuán qí è qū，jí dǎ yóu shī cí，yì fù yù mù bù wàng，rú pò làn chú guì，chòu yóu huài jiàng xī zhù qí zhōng，qí wò chuò yì nài bù dé。

　　且过辄成诵，又有无所不诵之陋。即如《史记》百三十篇中，以《项羽本纪》为最，而《项羽本纪》中，又以巨鹿之战、鸿门之宴、垓下之会为最。反覆诵观，可欣可泣，在此数段耳。若一部《史记》，篇篇都读，字字都记，岂非没分晓的钝汉！更有小说家言，各种传奇恶曲，及打油诗词，亦复寓目不忘，如破烂厨柜，臭油坏酱悉贮其中，其龌龊亦耐不得。