与吴质书

拼音版、注音及读音

　　 èr yuè sān rì，pī bái。suì yuè yì dé，bié lái xíng fù sì nián。sān nián bú jiàn，dōng shān yóu tàn qí yuǎn，kuàng nǎi guò zhī，sī hé kě zhī!suī shū shū wǎng fǎn，wèi zú jiě qí láo jié。

　　二月三日，丕白。岁月易得，别来行复四年。三年不见，《东山》犹叹其远，况乃过之，思何可支！虽书疏往返，未足解其劳结。

　　 xī nián jí yì，qīn gù duō lí qí zāi，xúchényīngliú，yī shí jù shì，tòng kě yán xié?xī rì yóu chù，xíng zé lián yú，zhǐ zé jiē xí，hé zēng xū yú xiāng shī!měi zhì shāng zhuó liú xíng，sī zhú bìng zòu，jiǔ hān ěr rè，yǎng ér fù shī，dāng cǐ zhī shí，hū rán bù zì zhī lè yě。wèi bǎi nián jǐ fēn，kě zhǎng gòng xiāng bǎo，hé tú shù nián zhī jiān，líng luò lüè jǐn，yán zhī shāng xīn。qǐng zhuàn qí yí wén，dōu wèi yī jí，guān qí xìng míng，yǐ wèi guǐ lù。zhuī sī xī yóu，yóu zài xīn mù，ér cǐ zhū zǐ，huà wéi fèn rǎng，kě fù dào zāi?

　　昔年疾疫，亲故多离其灾，徐、陈、应、刘，一时俱逝，痛可言邪？昔日游处，行则连舆，止则接席，何曾须臾相失！每至觞酌流行，丝)竹并奏，酒酣耳热，仰而赋诗，当此之时，忽然不自知乐也。谓百年己分，可长共相保，何图数年之间，零落略尽，言之伤心。顷撰其遗文，都为一集，观其姓名，已为鬼录。追思昔游，犹在心目，而此诸子，化为粪壤，可复道哉？

　　 guān gǔ jīn wén rén，lèi bù hù xì xíng，xiān néng yǐ míng jié zì lì。ér wěi zhǎng dú huái wén bào zhì，tián dàn guǎ yù，yǒu jī shān zhī zhì，kě wèi bīn bīn jūn zǐ zhě yǐ。zhe zhōng lùn èr shí yú piān，chéng yī jiā zhī yán，cí yì diǎn yǎ，zú chuán yú hòu，cǐ zi wèi bù xiǔ yǐ。dé liǎn cháng fěi rán yǒu shù zuò zhī yì，qí cái xué zú yǐ zhù shū，měi zhì bù suí，liáng kě tòng xī。jiān zhě lì lǎn zhū zǐ zhī wén，duì zhī wěn lèi，jì tòng shì zhě，xíng zì niàn yě。kǒng zhāng zhāng biǎo shū jiàn，wēi wèi fán fù。gōng gàn yǒu yì qì，dàn wèi qiú ěr qí wǔ yán shī zhī shàn zhě，miào jué shí rén。yuán yú shū jì piān piān，zhì zú lè yě。zhòng xuān dú zì shàn yú cí fù，xī qí tǐ ruò，bù zú qǐ qí wén，zhì yú suǒ shàn，gǔ rén wú yǐ yuǎn guò。xī bó yá jué xián yú zhōng qī，zhòng ní fù hǎi yú zǐ lù，tòng zhī yīn zhī nán yù，shāng mén rén zhī mò dǎi。zhū zǐ dàn wèi wèi jí gǔ rén，zì yī shí zhī jùn yě，jīn zhī cún zhě，yǐ bù dǎi yǐ。hòu shēng kě wèi，lái zhě nán wū，rán kǒng wú yǔ zú xià bù jí jiàn yě。

　　观古今文人，类不护细行，鲜能以名节自立。而伟长独怀文抱质，恬淡寡欲，有箕山之志，可谓彬彬君子者矣。著《中论》二十余篇，成一家之言，词义典雅，足传于后，此子为不朽矣。德琏常斐然有述作之意，其才学足以著书，美志不遂，良可痛惜。间者历览诸子之文，对之抆泪，既痛逝者，行自念也。孔璋章表殊健，微为繁富。公干有逸气，但未遒耳；其五言诗之善者，妙绝时人。元瑜书记翩翩，致足乐也。仲宣独自善于辞赋，惜其体弱，不足起其文，至于所善，古人无以远过。昔伯牙绝弦于钟期，仲尼覆醢于子路，痛知音之难遇，伤门人之莫逮。诸子但为未及古人，自一时之儁也，今之存者，已不逮矣。后生可畏，来者难诬，然恐吾与足下不及见也。

　　 nián xíng yǐ zhǎng dà，suǒ huái wàn duān，shí yǒu suǒ lǜ，zhì tōng yè bù míng，zhì yì hé shí fù lèi xī rì? yǐ chéng lǎo wēng，dàn wèi bái tóu ěr。guāng wǔ yán: quot nián sān shí yú，zài bīng zhōng shí suì，suǒ gèng fēi yī。quot wú dé bù jí zhī，ér nián yǔ zhī qí yǐ。yǐ quǎn yáng zhī zhì，fú hǔ bào zhī wén，wú zhòng xīng zhī míng，jià rì yuè zhī guāng，dòng jiàn zhān guān，hé shí yì hū?kǒng yǒng bù fù dé wèi xī rì yóu yě。shào zhuàng zhēn dāng nǔ lì，nián yī guò wǎng，hé kě pān yuán，gǔ rén sī bǐng zhú yè yóu，liáng yǒu yǐ yě。

　　年行已长大，所怀万端，时有所虑，至通夜不瞑，志意何时复类昔日?已成老翁，但未白头耳。光武言："年三十余，在兵中十岁，所更非一。"吾德不及之，而年与之齐矣。以犬羊之质，服虎豹之文，无众星之明，假日月之光，动见瞻观，何时易乎？恐永不复得为昔日游也。少壮真当努力，年一过往，何可攀援，古人思秉烛夜游，良有以也。

　　 qǐng hé yǐ zì yú?pō fù yǒu suǒ shù zào bù?dōng wàng yú yì，cái shū xù xīn。pī bái。

　　顷何以自娱？颇复有所述造不？东望於邑，裁书叙心。丕白。