春草碧 南金契兄始托交时，与仆俱未弱冠，
作者：邵亨贞
拼音版、注音及读音
，shì gù qiān chè，dài jīn wèi suì。bīng hòu bì dì xī bīn，fù dé dàn mù wò shǒu，kǎi qián jī zhī yún chén，yù hòu qī zhī kě nǐ，bù néng yǐ yú yán yě。jìng jiè qián yùn，shù huái rú zuǒ suì hán guī jì céng shāng lüè。fù guì yǔ shén xiān，gū qián yuē。rú guān yǐ fù píng shēng，bù xiàn yáng zhōu qù qí hè。péng bìn lǎo fēng shuāng，xīn rú zuó。wéi yīng yǐng shàng gāo cái，fēng jīn guàn xuē。xiāng jiàn wèn xíng cáng，chóng píng pō。wú qíng zuì shì sāng yú，nà de chāng yáng yǐn nián yào。shān shuǐ yǒu qīng yīn，tóng háng lè。，世故牵掣，迨今未遂。兵后避地溪滨，复得旦暮握手，慨前迹之昀陈，预后期之可拟，不能已於言也。敬借前韵，述怀如左岁寒归计曾商略。富贵与神仙，辜前约。儒冠已负平生，不羡扬州去骑鹤。蓬鬓老风霜，心如昨。惟应郢上高才，风斤惯削。相见问行藏，重评泊。无情最是桑榆，那得昌阳引年药。山水有清音，同行乐。
仅供学习参考,难免有错误，欢迎批评指正。