括木兰花慢

拼音版、注音及读音

huáng hé tiān shàng pài，dào dōng hǎiqù nán shōu。kuàng jìng lǐ kān bēi，xīng xīng bái fà，zǎo shàng rén tóu。rén shēng jìn huān dé yì，bǎ jīn zūnduì yuè mò kōng xiū。tiān fù jūn cái yǒu yòng，qiān jīn sàn jù hé yōu。
qǐng jūn tīng wǒ yī qīng ōu。zhōng dǐng fù xī qiú。dàn làn zuì chūn fēng，gǔ lái wéi yǒu，yǐn zhě míng liú。chén wáng xī shí yàn lè，pàn shí qiāndǒu jiǔ zì huān yóu。mò xī diāo jiāng huàn，yǔ xiāo qiān gǔ xián chóu。
wáng yǔ chēng huáng zhōu zhú lóu jì: huáng gāng zhī dì duō zhú，dà zhě rú chuán，zhú gōng pò zhī，kū qù qí jié，yòng dài táo wǎ，bǐ wū jiē rán，yǐ qí jià lián ér gōng shěng yě。zǐ chéng xī běi yú，zhì dié pǐ huǐ，zhēn mǎng wú huì，yīn zuò xiǎo lóu èr jiān，yǔ yuè bō lóu tōng。yuǎn tūn shān guāng，píng yì jiāng lài，yōu qù liáo xiòng，bù kě jù zhuàng。xià yí jí yǔ，yǒu pù bù shēng dōng yí mì xuě，yǒu suì yù shēng yí gǔ qín，qín tiáo hé chàng yí yǒng shī，shī yùn qīng jué yí wéi qí，zi shēng dīng dīng rán yí tóu hú，shǐ shēng zhēng zhēng rán。jiē zhú lóu zhī zhù yě。gōng tuì zhī xiá，pī hè chǎng yī，dài huá yáng jīn，shǒu zhí zhōu yì yī juàn，fén xiāng hēi zuò，xiāo qiǎn shì lǜ。jiāng shān zhī wài，dàn jiàn fēng fānshā niǎoyān yúnzhú shù ér yǐ。dài qí jiǔ lì xǐng，chá yān xiē，sòng xī yáng，yíng sù yuè，yì zhé jū zhī shèng gài yě。bǐ qí yúnluò xīng，gāo zé gāo yǐ jǐng gànlì qiáo，huá zé huá yǐ，zhǐ yú zhù jì nǚ，cáng gē wǔ，fēi sāo rén zhī shì，wú suǒ bù qǔ。wú wén zhú gōng yún: zhú zhī wèi wǎ，jǐn zhī shí rěn ruò chóng fù zhī，dé èr shí rěn。yì wú yǐ zhì dào yǐ wèi suì，zì hàn lín chū chú shàng。bǐng shēn，yí guǎng líng。dīng yǒu，rù xī yē。wù xū suì chú rì，yǒu qí ān zhī mìng。yǐ hài rùn sān yuè，dào jùn。sì nián zhī jiān，bēn zǒu bù xiá，wèi zhī míng nián yòu zài hé chǔ，qǐ jù zhú lóu zhī yì xiǔ hū!xìng hòu rén yǔ wǒ tóng zhì，sì ér qì zhī，shù sī lóu zhī bù xiǔ yě。xián píng sì nián yuè rì jì。
黄河天上派，到东海、去难收。况镜里堪悲，星星白发，早上人头。人生尽欢得意，把金尊、对月莫空休。天赋君材有用，千金散聚何忧。
请君听我一清讴。钟鼎复奚求。但烂醉春风，古来惟有，饮者名留。陈王昔时宴乐，拚十千、斗酒恣欢游。莫惜貂将换，与消千古闲愁。
王禹偁黄州竹楼记：黄冈之地多竹，大者如椽，竹工破之，刳去其节，用代陶瓦，比屋皆然，以其价廉而工省也。子城西北隅，雉堞圮毁，蓁莽芜秽，因作小楼二间，与月波楼通。远吞山光，平挹江濑，幽阒寥敻，不可具状。夏宜急雨，有瀑布声；冬宜密雪，有碎玉声；宜鼓琴，琴调和畅；宜咏诗，诗韵清绝；宜围棋，子声丁丁然；宜投壶，矢声铮铮然。皆竹楼之助也。公退之暇，披鹤氅衣，戴华阳巾，手执周易一卷，焚香嘿坐，消遣世虑。江山之外，但见风帆、沙鸟、烟云、竹树而已。待其酒力醒，茶烟歇，送夕阳，迎素月，亦谪居之胜概也。彼齐云、落星，高则高矣；井干、丽谯，华则华矣，止于贮妓女，藏歌舞，非骚人之事，吾所不取。吾闻竹工云：竹之为瓦，仅支十稔；若重覆之，得二十稔。忆吾以至道乙未岁，自翰林出滁上。丙申，移广陵。丁酉，入西掖。戊戌岁除日，有齐安之命。已亥闰三月，到郡。四年之间，奔走不暇，未知明年又在何处，岂惧竹楼之易朽乎！幸后人与我同志，嗣而葺之，庶斯楼之不朽也。咸平四年月日记。