与陈给事书

拼音版、注音及读音

　　 yù zài bài: yù zhī huò jiàn yú gé xià yǒu nián yǐ。shǐ zhě yì cháng rǔ yī yán zhī yù。pín jiàn yě，yī shí yú bēn zǒu，bù dé zhāo xī jì jiàn。qí hòu，gé xià wèi yì zūn，cì hou yú mén qiáng zhě rì yì jìn。fū wèi yì zūn，zé jiàn zhě rì gé cì hou yú mén qiáng zhě rì yì jìn，zé ài bó ér qíng bù zhuān。yù yě dào bù jiā xiū，ér wén rì yì yǒu míng。fū dào bù jiā xiū，zé xián zhě bù yǔ wén rì yì yǒu míng，zé tóng jìn zhě jì。shǐ zhī yǐ rì gé zhī shū，jiā zhī yǐ bù zhuān zhī wàng，yǐ bù yǔ zhě zhī xīn，ér tīng jì zhě zhī shuō。yóu shì gé xià zhī tíng，wú yù zhī jī yǐ。

　　愈再拜：愈之获见于阁下有年矣。始者亦尝辱一言之誉。贫贱也，衣食于奔走，不得朝夕继见。其后，阁下位益尊，伺候于门墙者日益进。夫位益尊，则贱者日隔；伺候于门墙者日益进，则爱博而情不专。愈也道不加修，而文日益有名。夫道不加修，则贤者不与；文日益有名，则同进者忌。始之以日隔之疏，加之以不专之望，以不与者之心，而听忌者之说。由是阁下之庭，无愈之迹矣。

　　 qù nián chūn，yì cháng yī jìn yè yú zuǒ yòu yǐ。wēn hū qí róng，ruò jiā qí xīn yě shǔ hū qí yán，ruò mǐn qí qióng yě。tuì ér xǐ yě，yǐ gào yú rén。qí hòu，rú dōng jīng qǔ qī zǐ，yòu bù dé zhāo xī jì jiàn。jí qí hái yě，yì cháng yī jìn yè yú zuǒ yòu yǐ。miǎo hū qí róng，ruò bù chá qí yú yě qiāo hū qí yán，ruò bù jiē qí qíng yě。tuì ér jù yě，bù gǎn fù jìn。

　　去年春，亦尝一进谒于左右矣。温乎其容，若加其新也；属乎其言，若闵其穷也。退而喜也，以告于人。其后，如东京取妻子，又不得朝夕继见。及其还也，亦尝一进谒于左右矣。邈乎其容，若不察其愚也；悄乎其言，若不接其情也。退而惧也，不敢复进。

　　 jīn zé shì rán wù，fān rán huǐ yuē: qí miǎo yě，nǎi suǒ yǐ nù qí lái zhī bù jì yě qí qiāo yě，nǎi suǒ yǐ shì qí yì yě。bù mǐn zhī zhū，wú suǒ táo bì。bù gǎn suì jìn，zhé zì shū qí suǒ yǐ，bìng xiàn jìn suǒ wéi fù zhì fù yǐ xià shí shǒu wèi yī juàn，juǎn yǒu biāo zhóu。sòng mèng jiāo xù yī shǒu，shēng zhǐ xiě，bù jiā zhuāng shì。jiē yǒu kāi zì zhù zì chù，jí yú zì jiě ér xiè，bù néng qí gèng xiě。gé xià qǔ qí yì ér lüè qí lǐ kě yě。

　　今则释然悟，翻然悔曰：其邈也，乃所以怒其来之不继也；其悄也，乃所以示其意也。不敏之诛，无所逃避。不敢遂进，辄自疏其所以，并献近所为《复志赋》以下十首为一卷，卷有标轴。《送孟郊序》一首，生纸写，不加装饰。皆有揩字注字处，急于自解而谢，不能俟更写。阁下取其意而略其礼可也。

　　 yù kǒng jù zài bài。

　　愈恐惧再拜。