永遇乐·风褪柔英
作者：杨无咎
拼音版、注音及读音
fēng tuì róu yīng，yǔ féi fán shí，yòu hái rú dòu。yù hé chū chéng，hóng sāi shàng qiǎn，chǐ ruǎn suān wēi tòu。fěn qiáng dī yà，jiā rén jīng jiàn，bù guǎn lù zhān jīn xiù。zhé yī zhīchāi tóu wèi chā，yīng bǎ shǒu zùn pín xiù。xiàng rú bìng jiǔ，zhǐ yīn sī cǐ，miǎn shǐ wén jūn méi zhòu。rù dǐng tiáo gēng，pān lín zhǐ kě，gōng yè hái yī jiù。kàn kàn fēi yàn，xián jiāng chūn qù，yòu shì yù huáng shí hòu。zhēng rú xiàngjīn pán mǎn pěng，gòng jūn duì jiǔ。风褪柔英，雨肥繁实，又还如豆。玉核初成，红腮尚浅，齿软酸微透。粉墙低亚，佳人惊见，不管露沾襟袖。折一枝、钗头未插，应把手捘频嗅。相如病酒，只因思此，免使文君眉皱。入鼎调羹，攀林止渴，功业还依旧。看看飞燕，衔将春去，又是欲黄时候。争如向、金盘满捧，共君对酒。
仅供学习参考,难免有错误，欢迎批评指正。