登泰山记
拼音版、注音及读音
tài shān zhī yáng,wèn shuǐ xī liú qí yīn,jì shuǐ dōng liú。yáng gǔ jiē rù wèn,yīn gǔ jiē rù jì。dāng qí nán běi fēn zhě,gǔ cháng chéng yě。zuì gāo rì guān fēng,zài cháng chéng nán shí wǔ lǐ。
泰山之阳,汶水西流;其阴,济水东流。阳谷皆入汶,阴谷皆入济。当其南北分者,古长城也。最高日观峰,在长城南十五里。
yú yǐ qián lóng sān shí jiǔ nián shí èr yuè,zì jīng shī chéng fēng xuě,lì qí hécháng qīng,chuān tài shān xī běi gǔ,yuè cháng chéng zhī xiàn,zhì yú tài ān。shì yuè dīng wèi,yǔ zhī fǔ zhū xiào chún zi yǐng yóu nán lù dēng。sì shí wǔ lǐ,dào jiē qì shí wèi dèng,qí jí qī qiān yǒu yú。
余以乾隆三十九年十二月,自京师乘风雪,历齐河、长清,穿泰山西北谷,越长城之限,至于泰安。是月丁未,与知府朱孝纯子颍由南麓登。四十五里,道皆砌石为磴,其级七千有余。
tài shān zhèng nán miàn yǒu sān gǔ。zhōng gǔ rào tài ān chéng xià,lì dào yuán suǒ wèi huán shuǐ yě。yú shǐ xún yǐ rù,dào shǎo bàn,yuè zhōng lǐng,fù xún xī gǔ,suì zhì qí diān。gǔ shí dēng shān,xún dōng gǔ rù,dào yǒu tiān mén。dōng gǔ zhě,gǔ wèi zhī tiān mén xī shuǐ,yú suǒ bù zhì yě。jīn suǒ jīng zhōng lǐng jí shān diān yá xiàn dāng dào zhě,shì jiē wèi zhī tiān mén yún。dào zhōng mí wù bīng huá,dèng jǐ bù kě dēng。jí jì shàng,cāng shān fù xuě,míng zhú tiān nán wàng wǎn rì zhào chéng guō,wèn shuǐcú lái rú huà,ér bàn shān jū wù ruò dài rán。
泰山正南面有三谷。中谷绕泰安城下,郦道元所谓环水也。余始循以入,道少半,越中岭,复循西谷,遂至其巅。古时登山,循东谷入,道有天门。东谷者,古谓之天门溪水,余所不至也。今所经中岭及山巅崖限当道者,世皆谓之天门云。道中迷雾冰滑,磴几不可登。及既上,苍山负雪,明烛天南;望晚日照城郭,汶水、徂徕如画,而半山居雾若带然。
wù shēn huì,wǔ gǔ,yǔ zi yǐng zuò rì guān tíng,dài rì chū。dà fēng yáng jī xuě jī miàn。tíng dōng zì zú xià jiē yún màn。shāo jiàn yún zhōng bái ruò chū pú shù shí lì zhě,shān yě。jí tiān yún yī xiàn yì sè,xū yú chéng wǔ cǎi。rì shàng,zhèng chì rú dān,xià yǒu hóng guāng,dòng yáo chéng zhī。huò yuē,cǐ dōng hǎi yě。huí shì rì guān yǐ xī fēng,huò dé rì,huò fǒu,jiàng hào bó sè,ér jiē ruò lóu。
戊申晦,五鼓,与子颖坐日观亭,待日出。大风扬积雪击面。亭东自足下皆云漫。稍见云中白若摴蒱数十立者,山也。极天云一线异色,须臾成五彩。日上,正赤如丹,下有红光,动摇承之。或曰,此东海也。回视日观以西峰,或得日,或否,绛皓驳色,而皆若偻。
tíng xī yǒu dài cí,yòu yǒu bì xiá yuán jūn cí huáng dì xíng gōng zài bì xiá yuán jūn cí dōng。shì rì,guān dào zhōng shí kè,zì táng xiǎn qìng yǐ lái,qí yuǎn gǔ kè jǐn màn shī。pì bù dàng dào zhě,jiē bù jí wǎng。
亭西有岱祠,又有碧霞元君祠;皇帝行宫在碧霞元君祠东。是日,观道中石刻,自唐显庆以来,其远古刻尽漫失。僻不当道者,皆不及往。
shān duō shí,shǎo tǔ shí cāng hēi sè,duō píng fāng,shǎo huán。shǎo zá shù,duō sōng,shēng shí xià,jiē píng dǐng。bīng xuě,wú pù shuǐ,wú niǎo shòu yīn jī。zhì rì guān shù lǐ nèi wú shù,ér xuě yú rén xī qí。
山多石,少土;石苍黑色,多平方,少圜。少杂树,多松,生石罅,皆平顶。冰雪,无瀑水,无鸟兽音迹。至日观数里内无树,而雪与人膝齐。
tóng chéng yáo nài jì。
桐城姚鼐记。
仅供学习参考,难免有错误,欢迎批评指正。