与于襄阳书

拼音版、注音及读音

　　 qī yuè sān rì，jiāng shì lángshǒu guó zǐ sì mén bó shì hán yù，jǐn fèng shū shàng shū gé xià。

　　七月三日，将仕郎、守国子四门博士韩愈，谨奉书尚书阁下。

　　 shì zhī néng xiǎng dà míngxiǎn dāng shì zhě，mò bù yǒu xiān dá zhī shìfù tiān xià zhī wàng zhě wèi zhī qián yān。shì zhī néng chuí xiū guāngzhào hòu shì zhě，yì mò bù yǒu hòu jìn zhī shìfù tiān xià zhī wàng zhě，wèi zhī hòu yān。mò wèi zhī qián，suī měi ér bù zhāng mò wèi zhī hòu，suī shèng ér bù chuán。shì èr rén zhě，wèi shǐ bù xiāng xū yě。

　　士之能享大名、显当世者，莫不有先达之士、负天下之望者为之前焉。士之能垂休光、照后世者，亦莫不有后进之士、负天下之望者，为之后焉。莫为之前，虽美而不彰；莫为之后，虽盛而不传。是二人者，未始不相须也。

　　 rán ér qiān bǎi zài nǎi yī xiāng yù yān。qǐ shàng zhī rén wú kě yuánxià zhī rén wú kě tuī yú?hé qí xiāng xū zhī yīn ér xiāng yù zhī shū yě?qí gù zài xià zhī rén fù qí néng bù kěn chǎn qí shàng，shàng zhī rén fù qí wèi bù kěn gù qí xià。gù gāo cái duō qī qī zhī qióng，shèng wèi wú hè hè zhì guāng。shì èr rén zhě zhī suǒ wéi jiē guò yě。wèi cháng gàn zhī，bù kě wèi shàng wú qí rén wèi cháng qiú zhī，bù kě wèi xià wú qí rén。yù zhī sòng cǐ yán jiǔ yǐ，wèi cháng gǎn yǐ wén yú rén。

　　然而千百载乃一相遇焉。岂上之人无可援、下之人无可推欤？何其相须之殷而相遇之疏也？其故在下之人负其能不肯谄其上，上之人负其位不肯顾其下。故高材多戚戚之穷，盛位无赫赫之光。是二人者之所为皆过也。未尝干之，不可谓上无其人；未尝求之，不可谓下无其人。愈之诵此言久矣，未尝敢以闻于人。

　　 cè wén gé xià bào bù shì zhī cái，tè lì ér dú xíng，dào fāng ér shì shí，juǎn shū bù suí hū shí，wén wǔ wéi qí suǒ yòng，qǐ yù suǒ wèi qí rén zāi?yì wèi wén hòu jìn zhī shì，yǒu yù zhī yú zuǒ yòuhuò lǐ yú mén xià zhě，qǐ qiú zhī ér wèi dé xié?jiāng zhì cún hū lì gōng，ér shì zhuān hū bào zhǔ，suī yù qí rén，wèi xiá lǐ xié?hé qí yí wén ér jiǔ bù wén yě?yù suī bù cái，qí zì chǔ bù gǎn hòu yú héng rén，gé xià jiāng qiú zhī ér wèi dé yú?gǔ rén yǒu yán:" qǐng zì wěi shǐ。" yù jīn zhě wéi zhāo xī chú mǐpū lìn zhī zī shì jí，bù guò fèi gé xià yī zhāo zhī xiǎng ér zú yě。rú yuē:" wú zhì cún hū lì gōng，ér shì zhuān hū bào zhǔ。suī yù qí rén，wèi xiá lǐ yān。" zé fēi yù zhī suǒ gǎn zhī yě。shì zhī chuò chuò zhě，jì bù zú yǐ yǔ zhī lěi luò qí wěi zhī rén，yòu bù néng tīng yān。zé xìn hū mìng zhī qióng yě!

　　侧闻阁下抱不世之才，特立而独行，道方而事实，卷舒不随乎时，文武唯其所用，岂愈所谓其人哉？抑未闻后进之士，有遇知于左右、获礼于门下者，岂求之而未得邪？将志存乎立功，而事专乎报主，虽遇其人，未暇礼邪？何其宜闻而久不闻也？愈虽不才，其自处不敢后于恒人，阁下将求之而未得欤？古人有言：“请自隗始。”愈今者惟朝夕刍米、仆赁之资是急，不过费阁下一朝之享而足也。如曰：“吾志存乎立功，而事专乎报主。虽遇其人，未暇礼焉。”则非愈之所敢知也。世之龊龊者，既不足以语之；磊落奇伟之人，又不能听焉。则信乎命之穷也！

　　 jǐn xiàn jiù suǒ wéi wén yī shí bā shǒu，rú cì lǎn guān，yì zú zhī qí zhì zhī suǒ cún。yù kǒng jù zài bài。

　　谨献旧所为文一十八首，如赐览观，亦足知其志之所存。愈恐惧再拜。