释秘演诗集序
拼音版、注音及读音
yǔ shǎo yǐ jìn shì yóu jīng shī,yīn dé jǐn jiāo dāng shì zhī xián háo。rán yóu yǐ wèi guó jiā chén yī sì hǎi,xiū bīng gé,yǎng xī tiān xià yǐ wú shì zhě sì shí nián,ér zhì móu xióng wěi fēi cháng zhī shì,wú suǒ yòng qí néng zhě,wǎng wǎng fú ér bù chū,shān lín tú fàn,bì yǒu lǎo sǐ ér shì mò jiàn zhě,yù cóng ér qiú zhī bù kě dé。qí hòu dé wú wáng yǒu shí màn qīng。
予少以进士游京师,因得尽交当世之贤豪。然犹以谓国家臣一四海,休兵革,养息天下以无事者四十年,而智谋雄伟非常之士,无所用其能者,往往伏而不出,山林屠贩,必有老死而世莫见者,欲从而求之不可得。其后得吾亡友石曼卿。
màn qīng wéi rén,kuò rán yǒu dà zhì,shí rén bù néng yòng qí cái,màn qīng yì bù qū yǐ qiú hé。wú suǒ fàng qí yì,zé wǎng wǎng cóng bù yī yě lǎo hān xī,lín lí diān dǎo ér bù yàn。yǔ yí suǒ wèi fú ér bú jiàn zhě,shù jī xiá ér dé zhī,gù cháng xǐ cóng màn qīng yóu,yù yīn yǐ yīn qiú tiān xià qí shì。
曼卿为人,廓然有大志,时人不能用其材,曼卿亦不屈以求合。无所放其意,则往往从布衣野老酣嬉,淋漓颠倒而不厌。予疑所谓伏而不见者,庶几狎而得之,故尝喜从曼卿游,欲因以阴求天下奇士。
fú tú mì yǎn zhě,yǔ màn qīng jiāo zuì jiǔ,yì néng yí wài shì sú,yǐ qì jié xiāng gāo。èr rén huān rán wú suǒ jiān。màn qīng yǐn yú jiǔ,mì yǎn yǐn yú fú tú,jiē qí nán zǐ yě。rán xǐ wèi gē shī yǐ zì yú,dāng qí jí yǐn dà zuì,gē yín xiào hū,yǐ shì tiān xià zhī lè,hé qí zhuàng yě!yī shí xián shì,jiē yuàn cóng qí yóu,yǔ yì shí zhì qí shì。shí nián zhī jiān,mì yǎn běi dù hé,dōng zhī jìyùn,wú suǒ hé,kùn ér guī,màn qīng yǐ sǐ,mì yǎn yì lǎo bìng。jiē fū!èr rén zhě,yǔ nǎi jiàn qí shèng shuāi,zé yǔ yì jiāng lǎo yǐ!
浮屠秘演者,与曼卿交最久,亦能遗外世俗,以气节相高。二人欢然无所间。曼卿隐于酒,秘演隐于浮屠,皆奇男子也。然喜为歌诗以自娱,当其极饮大醉,歌吟笑呼,以适天下之乐,何其壮也!一时贤士,皆愿从其游,予亦时至其室。十年之间,秘演北渡河,东之济、郓,无所合,困而归,曼卿已死,秘演亦老病。嗟夫!二人者,予乃见其盛衰,则予亦将老矣!
fū màn qīng shī cí qīng jué,yóu chēng mì yǎn zhī zuò,yǐ wéi yǎ jiàn yǒu shī rén zhī yì。mì yǎn zhuàng mào xióng jié,qí xiōng zhōng hào rán。jì xí yú fú,wú suǒ yòng,dú qí shī kě xíng yú shì。ér lǎn bù zì xī,yǐ lǎo,qū qí tuó,shàng dé sānsì bǎi piān,jiē kě xǐ zhě。
夫曼卿诗辞清绝,尤称秘演之作,以为雅健有诗人之意。秘演状貌雄杰,其胸中浩然。既习于佛,无所用,独其诗可行于世。而懒不自惜,已老,胠其橐,尚得三、四百篇,皆可喜者。
màn qīng sǐ,mì yǎn mò rán wú suǒ xiàng。wén dōng nán duō shān shuǐ,qí diān yá jué lù,jiāng tāo xiōng yǒng,shén kě zhuàng yě,yù wǎng yóu yān。zú yǐ zhī qí lǎo ér zhì zài yě。yú qí jiāng xíng,wèi xù qí shī,yīn dào qí shèng shí yǐ bēi qí shuāi。
曼卿死,秘演漠然无所向。闻东南多山水,其巅崖崛峍,江涛汹涌,甚可壮也,欲往游焉。足以知其老而志在也。于其将行,为叙其诗,因道其盛时以悲其衰。
qìng lì èr nián shí èr yuè èr shí bā rì lú líng ōu yáng xiū xù。
庆历二年十二月二十八日庐陵欧阳修序。
仅供学习参考,难免有错误,欢迎批评指正。