叹逝赋

拼音版、注音及读音

　　 xī měi wén zhǎng lǎo zhuī jì píng shēng tóng shí qīn gù，huò diāo luò yǐ jǐn，huò jǐn yǒu cún zhě。yú nián fāng sì shí，ér yì qīn qī shǔ，wáng duō cún guǎ nì jiāo mì yǒu，yì bù bàn zài。huò suǒ céng gòng yóu yī tú，tóng yàn yī shì，shí nián zhī wài，suǒ rán yǐ jǐn，yǐ shì āi sī，āi kě zhī yǐ，nǎi zuò fù yuē:

　　昔每闻长老追计平生同时亲故，或凋落已尽，或仅有存者。余年方四十，而懿亲戚属，亡多存寡；昵交密友，亦不半在。或所曾共游一途，同宴一室，十年之外，索然已尽，以是哀思，哀可知矣，乃作赋曰：

　　 yī tiān dì zhī yùn liú，fēn shēng jiàng ér xiāng xí。rì wàng kōng yǐ jùn qū，jié xún xū ér jǐng lì。jiē rén shēng zhī duǎn qī，shú cháng nián zhī néng zhí，shí piāo hū qí bù zài，lǎo wǎn wǎn qí jiāng jí。duì qióng ruǐ zhī wú zhēng，hèn zhāo xiá zhī nán yì。wàng tāng gǔ yǐ qǐ yǔ，jiè cǐ jǐng zhī lǚ jí。

　　伊天地之运流，纷升降而相袭。日望空以骏驱，节循虚而警立。嗟人生之短期，孰长年之能执，时飘忽其不再，老晼晚其将及。对琼蘂之无征，恨朝霞之难挹。望汤谷以企予，借此景之屡戢。

　　 bēi fū，chuān yuè shuǐ yǐ chéng chuān，shuǐ tāo tāo ér rì dù。shì yuè rén ér wèi shì，rén rǎn rǎn ér xíng mù。rén hé shì ér fú xīn，shì hé rén zhī néng gù。yě měi chūn qí bì huá，cǎo wú cháo ér yí lù。jīng zhōng gǔ ér cháng rán，lǜ pǐn wù qí rú sù。pì rì jí zhī zài tiáo，héng suī jǐn ér fú wù。suī bù wù qí kě bēi，xīn chóu yān ér zì shāng。liàng zào huà zhī ruò zī，wú ān qǔ fū jiǔ cháng。

　　悲夫，川阅水以成川，水滔滔而日度。世阅人而为世，人冉冉而行暮。人何世而弗新，世何人之能故。野每春其必华，草无朝而遗露。经终古而常然，率品物其如素。譬日及之在条，恒虽尽而弗悟。虽不悟其可悲，心惆焉而自伤。亮造化之若兹，吾安取夫久长。

　　 tòng líng gēn zhī sù yǔn，yuàn jù ěr zhī duō sàng。dào táng gòu zhī cuì，mǐn chéng què zhī qiū huāng。qīn mí yì qí yǐ shì，jiāo hé qī ér bù wàng。zī yú jīn zhī fāng dài，hé shì tiān zhī máng máng。shāng huái qī qí duō niàn，qī mào cuì ér xiān huān。yōu qíng fā ér chéng xù，zhì sī kòu ér xìng duān，cǐ shì zhī wú lè，yǒng zài xī ér wèi yán。

　　痛灵根之夙陨，怨具尔之多丧。悼堂构之瘁，悯城阙之丘荒。亲弥懿其已逝，交何戚而不忘。咨余今之方殆，何视天之芒芒。伤怀凄其多念，戚貌悴而鲜欢。幽情发而成绪，滞思叩而兴端，此世之无乐，咏在昔而为言。

　　 jū chōng táng ér yǎn yǔ，xíng lián jià ér bǐ xuān。mí nián shí qí jù jǐ，fū hé wǎng ér bù cán。huò míng miǎo ér jì jǐn，huò liáo kuò ér jǐn bàn。xìn sōng mào ér bó yuè，jiē zhī fén ér huì tàn。gǒu xìng mìng zhī fú shū，qǐ tóng bō ér yì lán，zhān qián guǐ zhī jì fù，zhī cǐ lù zhī liáng jiān。qǐ sì tǐ ér shēn dào，jù zī xíng zhī jiāng rán。dú yú qíng ér guǎ fāng，yuàn gǎn mù zhī duō yán，liàng duō yán zhī gǎn mù，shén hé shì ér huò yí。xún píng shēng yú xiǎng xiàng，lǎn qián wù ér huái zhī。

　　居充堂而衍宇，行连驾而比轩。弥年时其讵几，夫何往而不残。或冥邈而既尽，或寥廓而仅半。信松茂而柏悦，嗟芝焚而蕙叹。苟性命之弗殊，岂同波而异澜，瞻前轨之既覆，知此路之良艰。启四体而深悼，惧兹形之将然。毒娱情而寡方，怨感目之多颜，谅多颜之感目，神何适而获怡。寻平生于响像，览前物而怀之。

　　 bù hán lín yǐ qī cè，wán chūn qiào ér yǒu sī，chù wàn lèi yǐ shēng bēi，tàn tóng jié ér yì shí，nián mí wǎng ér niàn guǎng，tú bó mù ér yì zé。qīn luò luò ér rì xī，yǒu mǐ mǐ ér yù suǒ。gù jiù yào yú yí cún，dé shí yī yú qiān bǎi。lè xīn qí rú wàng，āi yuán qíng ér lái zhái。tuō mò qì yú hòu shēng，yú jiāng lǎo ér wèi kè。

　　步寒林以悽恻，玩春翘而有思，触万类以生悲，叹同节而异时，年弥往而念广，途薄暮而意迮。亲落落而日稀，友靡靡而愈索。顾旧要于遗存，得十一于千百。乐心其如忘，哀缘情而来宅。托末契于后生，余将老而为客。

　　 rán hòu mǐ jié ān huái，miào sī tiān zào，jīng fú shén cāng，hū zài shì biǎo，wù dà mù zhī tóng mèi，hé jīn wǎn yǐ yuàn zǎo。zhǐ bǐ rì zhī fāng chú，qǐ zī qíng zhī zú jiǎo。gǎn qiū huá yú shuāi mù，cuì líng lù yú fēng cǎo。zài yīn yōu ér fú wéi，fū hé yún hū shí dào。jiāng yí tiān dì zhī dà dé，yí shèng rén zhī hóng bǎo。jiě xīn lèi yú mò jī，liáo yōu yóu yǐ yú lǎo。

　　然后弭节安怀，妙思天造，精浮神沧，忽在世表，悟大暮之同寐，何矜晚以怨早。指彼日之方除，岂兹情之足搅。感秋华于衰木，瘁零露于丰草。在殷忧而弗违，夫何云乎识道。将颐天地之大德，遗圣人之洪宝。解心累于末迹，聊优游以娱老。